Κορώνα ή καλύτερη κοινωνική κρίση
Η δεκαετία του 'XNUMX ήταν γεμάτη αισιοδοξία, πιστεύεται ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα, ο Μπιλ Κλίντον και ο Κόφι Ανάν θα το διορθώσουν, δεν θα υπάρξουν άλλοι πόλεμοι, το Διαδίκτυο ως μεγάλη υπόσχεση λύνει πολλά προβλήματα, το κλίμα είναι ήδη υπό έλεγχο, οι εξωτερικοί της Greenpeace κ.λπ. θα ασκήσουν ήδη αρκετή πίεση….
Η δεκαετία του ενενήντα ήταν γεμάτη αισιοδοξία, πιστεύεται ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να ανεβούν μόνο, ο Μπιλ Κλίντον και ο Κόφι Ανάν θα το διορθώσουν, δεν θα υπήρχαν άλλοι πόλεμοι, το Διαδίκτυο ως μια μεγάλη υπόσχεση έλυσε πολλά προβλήματα, το κλίμα ήταν ήδη υπό έλεγχο , Οι εξωτερικοί της Greenpeace κ.λπ. θα τους ασκήσουν αρκετή πίεση.
Η απογοήτευση άρχισε να ξεκινά στα τέλη της δεκαετίας του XNUMX, μια οικονομική κρίση που πολλοί στην πλούσια Γερμανία δεν πρόσεξαν να ξεπεραστεί, πιστεύεται. Στη συνέχεια ήρθε ο Snowden, ο οποίος επεσήμανε την πανταχού παρούσα παρακολούθηση. Και η κλιματική κίνηση αυξήθηκε σταδιακά. Ένα αίσθημα αβεβαιότητας εξαπλώθηκε πρόσφατα καθώς έχει γίνει όλο και πιο ξεκάθαρο ότι οι κυβερνητικές υποσχέσεις και τα γυαλιστερά δεν θα σώσουν το κλίμα. Το αίσθημα του αβέβαιου μέλλοντος οδήγησε σε αυξημένο ενθουσιασμό. Η διάδοση ενός κακόβουλου ιού έδωσε στα μέσα ενημέρωσης την ευκαιρία να μετατρέψουν τα μαζικά ένστικτα σε πανικό.
Το 1913/14 τα μέσα ενημέρωσης και η πολιτική τάξη είχαν δημιουργήσει την εικόνα της κακής Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Μεγάλες μάζες ανθρώπων πήγαν στον πόλεμο με πατριωτισμό και ενθουσιασμό. Δοξάστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα ως ατσάλινη καταιγίδα, αλλά κατέληξε σε μαζικές δολοφονίες και λιμούς και οδήγησε στην κατάρρευση της τάξης της γης και των μεγάλων γαιοκτημόνων.
Τώρα τα μέσα εκτύπωσης και απεικόνισης είναι πολύ χαρούμενα που τροφοδοτούν τον πανικό αφού συνειδητοποιήσουν τη δύναμη που αποκτούν. Τα αριστερά και τα φιλελεύθερα μέσα παρακολουθούν τυφλά την πορεία που έχουν επιλέξει, όπως τα λεμόνια. Παραδόξως, τα δεξιά και τα συντηρητικά μέσα όπως το "Welt" και το FAZ είναι πιο νηφάλια. Ένα ριζοσπαστικό διάταγμα δεν είναι απαραίτητο για την τηλεόραση · κάθε προσεκτική μερική κριτική από εμπειρογνώμονες πρέπει να εισαχθεί με δέσμευση για τη θεμελιώδη ορθότητα του κλειδώματος. Η πολιτική τάξη αναγνώρισε γρήγορα την ευκαιρία και ανέλαβε την πρωτοβουλία να ρυθμίσει τις πανικοβλημένες μάζες. Ενώ ο άντρας με τη μύγα τροφοδοτεί τον πανικό με τον μεγαλύτερο κυνισμό, ο υπόλοιπος πολιτικός μηχανισμός είναι επίσης μεθυσμένος από την ξαφνική αύξηση της εξουσίας και μάλιστα επεκτείνεται.
Ενώ οι φιλελεύθεροι δημοσιογράφοι προσπαθούν να νομιμοποιήσουν το κλείδωμα ως αντιστάθμισμα, καθίσταται σαφές πόσο αβοήθητοι και πόσο μικροί χαρακτήρες όπως οι Altmaier και Scholz αντιμετωπίζουν αυτήν την ιστορική πρόκληση.
Προς το παρόν, οι μάζες εξακολουθούν να εκπλήσσονται από την κρίση της Κορώνας. Αλλά αν εκτεθεί η ιστορία του θανατηφόρου ιού και έξι ή οκτώ εκατομμύρια άνεργοι διαδηλώσουν στο δρόμο, πού είναι η ελίτ της πολιτικής μας τάξης; Μια σοσιαλδημοκρατία που προκάλεσε όλη αυτή τη δυστυχία θα εξαφανιστεί εντελώς. Και ένα λασπάκι πιθανότατα δεν θα θεωρηθεί αρκετά σκληρό, ο τύπος Le Pen έχει μεγαλύτερη ζήτηση.
Τότε πώς πρέπει να εξοικονομηθεί η απόδοση του επενδυμένου κεφαλαίου, το οποίο συνεχίζει να μειώνεται; Η εκμετάλλευση της Ανατολικής και Νότιας Ευρώπης φτάνει στα όριά της. Η συνεχής υπερπαραγωγή δεν βρίσκει νέες αγορές πωλήσεων. Η κινεζική αυτοκρατορία έχει γίνει σοβαρός ανταγωνιστής της αυτοκρατορίας των ΗΠΑ. Ο εμπορικός πόλεμος που προκάλεσε η κυβέρνηση των ΗΠΑ έπρεπε να τεθεί σε αναμονή προς το παρόν. Τα μέσα ενημέρωσης και η κυβέρνηση μπορούν προσωρινά να βάλουν την ευθύνη για τα είκοσι δύο εκατομμύρια εγγεγραμμένους ανέργους στις ΗΠΑ για την κρίση της Κορώνας έως ότου διακυβεύεται το οικονομικό σύστημα και η κοινωνική μας τάξη.
Η ιδεολογία του ελεύθερου και αυτόνομου ατόμου που αντιστοιχεί στη νεοφιλελεύθερη εποχή καταρρέει επίσης. Το megatrend της αυτο-βελτιστοποίησης θα μπορούσε να διατηρηθεί μόνο αγνοώντας τις κοινωνικές συνθήκες και για μια μικρή ομάδα στη μεσαία τάξη. Δεν είναι τυχαίο ότι ξαφνικά διαδίδεται ο λανθασμένος τρόπος επέκτασης του νου.
Σύμφωνα με όλες τις δηλώσεις των δημοσιογράφων που διαμορφώνουν τη γνώμη και εκπροσώπων της πολιτικής τάξης, οι αιτίες της κοινωνικής κρίσης, εάν παραδεχθούν καθόλου, δεν αντιμετωπίζονται περαιτέρω. μια συζήτηση θα μπορούσε να είναι πολύ επικίνδυνη. Η εφαρμογή παρακολούθησης ονομάζεται μάθημα.