Το καρτέλ της αυτοκινητοβιομηχανίας περιλαμβάνει επίσης την ηλεκτρονική κινητικότητα

Οι μεγάλοι γερμανοί κατασκευαστές αυτοκινήτων εξοπλίζουν τα μεγάλα σεντάν τους με μπαταρίες που είναι τόσο αδύναμες που το ηλεκτρικό τους εύρος είναι μόνο 30 (Mercedes) έως 40 (BMW) χιλιόμετρα. Και αν έχετε κάποιες αποσκευές ή ακόμη και έναν επιβάτη, η εμβέλεια μειώνεται σημαντικά. Συμφώνησαν για μια τόσο χαμηλή χωρητικότητα μπαταρίας, προκειμένου να μπορούν να ισχυρίζονται ότι παράγουν υβριδικά οχήματα και εξακολουθούν να συμμορφώνονται με τους αυστηρούς κανονισμούς της Καλιφόρνια και της Κίνας. Αυτό το χαμηλό επίτευγμα είναι ένα αστείο, ωστόσο. Αυτά τα χιλιόμετρα οδήγησαν πολύ γρήγορα. τεχνικά πολύ περισσότερα θα ήταν δυνατά. Αλλά ο κοινός παρονομαστής στο καρτέλ είναι να διατηρήσει την ηλεκτρονική κινητικότητα μικρή και να μην αφήσει κανέναν ανταγωνιστή να βιάσει μπροστά. Ούτε καν η ΕΕ δεν μπορεί να εκπληρώσει τη λειτουργία της ως ιδανικού συνολικού καπιταλιστή. Η κα Μέρκελ ήταν εκεί. Ήδη στο Barroso άσκησε την επιρροή της για να μην αφήσει τον ειδικό νόμο της Κάτω Σαξονίας VW να επηρεαστεί. Με αυτόν τον τρόπο, οι εταιρείες αυτοκινήτων μπορούν να εμποδίσουν την ανάπτυξη ενός δικτύου σταθμών φόρτισης ανενόχλητα και να δημιουργήσουν ένα χάος καρτών για να μπορούν να αναφέρονται στον πελάτη που υποτίθεται ότι είναι ενάντια στον ηλεκτρικό δίσκο. Και τα εποπτικά συμβούλια φροντίζουν για την προστασία των πολιτικών πλευρών για την κυριαρχία της αγοράς από κινητήρες εσωτερικής καύσης.

Στον Seehofer και τις ομάδες του, έχουν συναισθηματικούς συντρόφους με τον Dobrindt στο επόμενο δωμάτιο στις συναντήσεις της σύμπραξης στο τραπέζι της γάτας, το οποίο πρέπει να ολοκληρώσει τις αποφάσεις του καρτέλ σε κολακευτική πολιτική γλώσσα. Ως εκ τούτου, το μεγάλο πένθος για τον Βαρώνα, που θα μπορούσε να γίνει καλύτερα. Αν ο CSU δεν είχε τον υπουργό ανάπτυξης της βοήθειας Gerd Müller, ο οποίος από καιρο καιρό παίρνει κάτι κινούμενο, θα έπρεπε να καλέσει το κόμμα ως λόμπυ. Όπου αυτό οδηγεί, έχουμε δει στην FDP. Όμως ο Seehofer έχει το ατού στο χέρι του, ώστε να μπορεί ανά πάσα στιγμή να αυξήσει εκ νέου την απαίτηση για ένα ανώτατο όριο για τους πρόσφυγες προκειμένου να εκβιάσει πολιτικούς αντιπάλους. Έτσι μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτόν τον κυνικό υπολογισμό εξουσίας που εξυπηρετεί αδιατάρακτα συμφέροντα λόμπι. Και εν τω μεταξύ, οι άλλοι πρωθυπουργοί έχουν αρχίσει να μαθαίνουν από το Seehofer.