Διαδηλώσεις και ταραχές σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις

Οι κυβερνήσεις μπορούν να επιβάλουν μόνο τον υποχρεωτικό εμβολιασμό με βία. Η φυσική ακεραιότητα και το δικαίωμα στην εργασία δεν είναι πλέον βασικά δικαιώματα, είναι στο έλεος της κυβέρνησης. Το δικαίωμα εργασίας στο εκπαιδευμένο επάγγελμα, στη φροντίδα ή στον τομέα της υγείας αφαιρείται από τις κυβερνήσεις εάν οι άνθρωποι δεν υποστούν ένεση που προκαλεί ασθένειες. Πόσοι άνθρωποι που έχουν επιβιώσει από την ένεση μέχρι στιγμής θα πεθάνουν καθώς εξελίσσεται εξακολουθούν να είναι ασαφείς. Διάφοροι ειδικοί που έχουν μελετήσει αυτό το ζήτημα στο υψηλότερο επίπεδο λένε ότι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις θα είναι θανατηφόρες….

Οι κυβερνήσεις μπορούν να επιβάλουν μόνο τον υποχρεωτικό εμβολιασμό με βία. Η φυσική ακεραιότητα και το δικαίωμα στην εργασία δεν είναι πλέον θεμελιώδη δικαιώματα · είναι στη χάρη της κυβέρνησης. Οι κυβερνήσεις αποσύρουν το δικαίωμα να εργαστούν σε ένα επάγγελμα, στη νοσηλευτική ή στον τομέα της υγείας εάν οι άνθρωποι δεν υποβληθούν σε ένεση που προκαλεί ασθένειες. Πόσοι άνθρωποι που έχουν επιβιώσει από την ένεση θα πεθάνουν στην επόμενη πορεία δεν είναι ακόμη σαφείς. Διάφοροι ειδικοί που έχουν ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα στο υψηλότερο επίπεδο λένε ότι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις θα είναι θανατηφόρες.

Πολλοί «εμβολιασμένοι» άνθρωποι ήδη διαμαρτύρονται για ζάλη, πονοκεφάλους, οπτικές διαταραχές, πυρετό, κνησμό και πρήξιμο των χεριών και των ποδιών. Δεδομένου ότι η τοξική ουσία (πρωτεΐνη spike) συσσωρεύεται στα σεξουαλικά όργανα ανδρών και γυναικών, δεν είναι σαφές εάν αυτοί οι άνθρωποι θα ανακτήσουν ποτέ την ικανότητα αναπαραγωγής. Όσοι είχαν ακόμη άθικτο ανοσοποιητικό σύστημα κατά τη στιγμή της ένεσης χτυπήθηκαν ιδιαίτερα επειδή η ανοσολογική αντίδραση του σώματος στρέφεται κατά της τεχνητά δημιουργημένης πρωτεΐνης ακίδων.

Ποιος φροντίζει τους ασθενείς μας όταν οι υγιείς απουσιάζουν σταδιακά λόγω ασθένειας λόγω της ένεσης; Μέχρι στιγμής οι άνθρωποι διαμαρτύρονται στο Δουβλίνο, την Αθήνα, το Βερολίνο, το Παρίσι και σε πολλές πόλεις της Γαλλίας έχουν περιβάλει τις έδρες των περιφερειακών κυβερνήσεων. Οι διαδηλωτές σπρώχνονται πίσω με βάναυση αστυνομική βία, μπαστούνια και δακρυγόνα. Μέχρι στιγμής, πρόκειται ακόμη για άδεια για ένα ταξίδι, μια επίσκεψη στον κινηματογράφο ή μια μουσική εκδήλωση. Αλλά τι συμβαίνει όταν η όλη έκταση της καταστροφής γίνει ορατή και δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί;

Είναι ήδη καθυστερεί και αγκαλιάζει κάθε γωνιά. Οι αλυσίδες εφοδιασμού έχουν καταρρεύσει εν μέρει και οι κεντρικές τράπεζες υποστηρίζουν με τρισεκατομμύρια δολάρια. οι χρηματιστηριακές τιμές εξακολουθούν να είναι σε υψηλό επίπεδο, αλλά αυτό έχει περισσότερο από το χαρακτήρα μιας περιόδου αγχόνης. Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση διαδίδει ανελέητα τις ενέσεις και τροφοδοτεί τον φόβο των παραλλαγών. Μπορεί να τελειώσει με άλλο τρόπο εκτός από την κατάρρευση;