Μέρκελ, υπάλληλος των εταιρειών

1. Η κ. Μέρκελ υπερασπίστηκε τους κατασκευαστές ντίζελ στη λεγόμενη τηλεοπτική μονομαχία, επισημαίνοντας ότι εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας εξαρτώνται από το ντίζελ και ότι επομένως δεν απαιτείται μετασκευή. Ωστόσο, αυτός ο λόγος δεν έγινε δεκτός επειδή το κοινό διαπίστωσε ότι αφορούσε τα εταιρικά κέρδη και ότι η απειλή για τις θέσεις εργασίας ήταν ένας ελιγμός εκβιασμού. Η καγκελάριος ήδη γυρίζει και αναφέρει την προστασία του κλίματος ως δικαιολογία για την άμυνα του ντίζελ. Εάν δεν συμφωνείτε με τη βρωμιά ντίζελ, δεν υπάρχει ούτε προστασία του κλίματος, λέει ο φυσικός.

Έτσι ήθελε να μας πουλήσει πυρηνική ενέργεια. Χρειάστηκε μόνο η καταστροφή της Φουκουσίμα και ο κίνδυνος μεγάλων απωλειών ψηφοφόρων μέχρις ότου η κυβέρνηση αλλάξει την πορεία της και άλλαξε τους κανόνες για την εκ νέου διακοπή της λειτουργίας της. Αυτό έγινε γλυκό από την επιστροφή του φόρου καυσίμων έντεκα δισεκατομμυρίων ευρώ. Αν όμως η δικαστική αρχή υποχρεώσει τις επιχειρήσεις να επαναπροσανατολίσουν με δικά τους έξοδα, τότε συζητείται ήδη ένα ευνοϊκότερο φορολογικό πακέτο. Το πρόβλημα είναι ότι οι εταιρείες ήδη πληρώνουν ελάχιστους φόρους και συνεπώς δεν θα ήταν αρκετή η πλήρης φοροαπαλλαγή τους.

Η κα Μέρκελ είναι πάνω από τα κόμματα, σωστά, αλλά όχι πάνω από τις εταιρείες, αντίθετα, είναι πρόθυμος υπάλληλος σε αυτούς.

Το μέγεθος του Willy Brandt δεν τις έχει. Τα τελευταία χρόνια της βασιλείας σας θα είναι ένας χρόνος μολύβδου.