Sanders, Corbyn και η Νέα Αριστερά

Ο καπιταλισμός δεν γνωρίζει κανένα συμβιβασμό. οι (ταξικές) αντιφάσεις δεν μπορούν να επιλυθούν, η ταξική πάλη, ο αγώνας μεταξύ πλουσίων και φτωχών οδηγεί σε μια μόνιμη νίκη για τους χαρούμενους. Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών αυξάνεται. Μεγάλα τμήματα του προλεταριάτου δεν έχουν καμία πιθανότητα να ξεφύγουν από τη φτώχεια. Αποθαρρύνεστε και οδηγείτε στην κατάθλιψη. Οι υποσχέσεις της σοσιαλδημοκρατίας δεν είναι πλέον ικανοποιητικές. Η κατώτερη τάξη δεν τους πιστεύει πια και η μεσαία τάξη αισθάνεται καλύτερα να αντιμετωπίζεται από τους συντηρητικούς ή από τα δεξιά. Η απογοητευτική σοσιαλδημοκρατία μεγαλώνει στον ανταγωνισμό στη Νέα Αριστερά, την οποία βλέπει χωρίς κατανόηση. Στην Αγγλία, όπως στις ΗΠΑ και το Χονγκ Κονγκ, υπάρχει μια τάξη νεότερων ψηφοφόρων που, σε αντίθεση με την παλιά αριστερά, έχουν μικρή ιδεολογία. Ωστόσο, ένα κοινωνικό σύστημα προσανατολισμένο στην απόκτηση και την αύξηση κεφαλαίου δεν είναι αρκετό για αυτούς. Αντιλαμβάνονται τα μεγάλα κοινωνικά σκάνδαλα, όπως οι απάτες σε τράπεζες, η διαφθορά της FIFA και της ΔΟΕ, καθώς και οι απάτες των εταιρειών αυτοκινήτων, όχι για να γλιστρήσουν, αλλά για ένα σύστημα που σχετίζεται με το σύστημα. Σημειώνουν τη φορολογική απαλλαγή των διεθνών εταιρειών και τη φοροδιαφυγή μεγάλων κοινωνικών ομάδων και αυτό τους δίνει την ηθική ώθηση να αποστασιοποιηθούν από αυτήν. Η έννοια του φιλελεύθερου συνταγματικού κράτους θεωρείται μια κοίλη υπόσχεση.

Από την άλλη πλευρά, σχηματίζεται ένα συντηρητικό ρεύμα που κάνει τις ίδιες παρατηρήσεις, αλλά πιστεύει στη διατήρηση των παλαιών αρχών και στη διατήρηση της παλιάς κοινωνικής τάξης προκειμένου να είναι σε θέση να σώσει τα πλεονεκτήματα του καπιταλισμού για τον εαυτό του. Υπό αυτές τις συνθήκες, η Ουγγαρία οπλίζεται ενάντια στις επιρροές της φιλελεύθερης Δυτικής Ευρώπης, η Γαλλία είναι κάτι, το κυβερνών κόμμα Pis αναλαμβάνει το κράτος στην Πολωνία, οι υποστηρικτές του Brexit αγωνίζονται για την επιστροφή της εθνικής κυριαρχίας και οι υποστηρικτές του Trump θέλουν την αποκατάσταση της αμερικανικής ηγεμονίας.

Θα δημιουργήσει η Νέα Αριστερά μια νέα εποχή με τον Σνόουντεν ως φιγούρα; Αν «στη θέση της παλιάς αστικής κοινωνίας υπάρχει μια ένωση στην οποία η ελεύθερη ανάπτυξη όλων είναι η προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη όλων»;