Πολιτική ψυχαγωγία αντί για ανησυχία για τους φτωχούς και τους παλιούς

Τώρα ο Habeck (πράσινο αφεντικό) και ο Nahles (αφεντικό του SPD) παρατήρησαν ότι οι ψηφοφόροι τους δεν θέλουν να ζήσουν εις βάρος της κατώτερης τάξης. Η εντατικοποίηση των ταξικών ανταγωνισμών έχει κινηθεί στο επίκεντρο της προσοχής για αυτό που είναι πιθανό να είναι μια σύντομη χρονική περίοδο, αν και η πολιτική τάξη και τα μέσα ενημέρωσης προσπαθούν συνεχώς να απεικονίζουν τη μετανάστευση ως τη ρίζα όλων των κακών. Όχι μόνο ο Seehofer ήταν ιδιαίτερα ενθουσιώδης σε αυτό («η μετανάστευση είναι η μητέρα όλων των προβλημάτων»), οι άλλοι δεξιοί και σοσιαλδημοκράτες προσπάθησαν επίσης απεγνωσμένα να φέρουν στο προσκήνιο το ζήτημα της μετανάστευσης. Ο ανταγωνισμός της τάξης που προηγουμένως υποτιμήθηκε είναι ακόμη πιο έντονος. Προκειμένου να καθησυχάσουν την αντίστοιχη πελατεία, οι Habeck και Nahles αγωνίζονται για το βασικό εισόδημα και παραμένουν ασαφείς. Ποιος πληρώνει τις εισφορές ασφάλισης υγείας και ποιος πρέπει να πληρώσει καθόλου τη βασική ασφάλεια. δεν κοινοποιείται. Αναφέρονται δισεκατομμύρια, οι όροι αναμιγνύονται, γνωρίζουμε ήδη ότι όλες οι συνεισφορές αυτών των πολιτικών δεν εννοούνται σοβαρά, είναι το συνηθισμένο πολιτικό κουτσομπολιό που θα αντικατασταθεί από την καταδίκη μιας τρομοκρατικής επίθεσης ή καταγγελίες για την αλλαγή του κλίματος.

Εάν οι προτάσεις είχαν ως νόημα σοβαρά, τα δισεκατομμύρια εκροές προς τους φορολογικούς παραδείσους θα σταματούσαν πρώτα. Και οι πρωταγωνιστές θα αποστασιοποιούνταν ρητά από τους νόμους Schröder-Fischer. Αλλά δεν το θέλουν. Θέλουν να βάλουν ένα καλύτερο παλτό στη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να παραβιάζεται ο μακροοικονομικός νόμος, η προσφορά εργασίας πρέπει να είναι πάντα υψηλότερη από τη ζήτηση, έτσι ώστε να μην πληρώνουν μισθοί πέρα ​​από την προστασία του επιπέδου διαβίωσης. Ο εξαναγκασμός και η βία θα πρέπει να εξακολουθήσουν να προορίζονται για την υποκλάση. Και ο άνεργος μηχανικός πρέπει να συνεχίσει να γνωρίζει ότι αναμένεται στην περίπτωση της ανεργίας του να ψήνει ψωμί στο φούρνο το βράδυ. Πήγε ακόμα και κάτω από την Kohl κοινωνική.

Αυτή η πίεση έχει επιδεινώσει σημαντικά το περιβάλλον εργασίας. Habeck και Nahles δεν θέλουν να το αλλάξουν, αλλά κάνουν μια κουδουνίστρα λέξεων και μπερδεύουν έννοιες που θα μπορούσαν να κάνουν το κοινό να ζαλίζει. Και ο καθένας ξέρει ότι έχει περισσότερη δουλειά και ακόμη και το 67 από λιγότερο.