Το SPD, εκφυλισμένο σε ένα CDU αποκορύφωμα

Αργά, το SPD γίνεται ένα βάρος για το CDU. Αντί να καλωσορίζει την αύξηση των δαπανών για όπλα, ο αρχηγός των φατριών Mützenich κλαίει για το επίπεδο των δαπανών και ο νέος υπουργός δεν γνωρίζει εάν θα υποστηριχθεί τώρα κατ 'αρχήν ή αν θα πρέπει να αναμένονται εγκάρσιες περικοπές. Επίσης, για τις αλλοδαπές θέσεις εργασίας των Ομοσπονδιακών Ενόπλων Δυνάμεων, ισχυροί ήχοι ναι από το SPD (ναι και όχι). Αλλά να είσαι κυβέρνηση και αντιπολίτευση ταυτόχρονα, αυτό δεν ισχύει. Η γερμανική γλώσσα έχει επομένως τις παροιμίες: «Mitgefangen, mithangen» (συλλαμβάνεται, κρεμασμένο με) ή «Ο φράκτης είναι τόσο κακός όσο ο κλέφτης». (ο φράκτης είναι τόσο κακός όσο ο κλέφτης.)

Και ο υπουργός Giffey είναι τώρα λαθροθηρία στο έδαφος του CDU: η ασφάλεια, η τάξη και η προστασία από το έγκλημα είναι κοντά στην καρδιά, σε όλους τους τομείς στους οποίους η CDU έχει σημειώσει μέχρι στιγμής πόντους. Αλλά για να αντιγράψετε από άλλους, η κ. Giffey έχει εμπειρία με αυτό.

Ο υπουργός Οικονομικών του SPD Scholz το θεωρεί ως το πιο σημαντικό καθήκον του να φροντίσει για το λεγόμενο μαύρο μηδέν. Συμπεριφέρεται σαν ένας Χανσεατικός έμπορος, αλλά υπάρχει μικρό ενδιαφέρον εκτός του Αμβούργου.

Ο Υπουργός Γεωργίας αρνείται να μειώσει τη μόλυνση του εδάφους και των υπογείων υδάτων με υγρή κοπριά. Το ΕΕΠ δεν είναι αμηχανία, πιθανότατα θα ήταν ακριβώς έτσι, αν είχε το Υπουργείο αυτό.

Ο Υπουργός Μεταφορών θέλει να αφήσει το βάρος της διαμετακόμισης των Άλπεων στους Αυστριακούς και αντιστέκονται, κατηγορώντας τους για διακρίσεις. Κάποιος δεν αναρωτιέται πια για την επιμονή αυτού του υπουργού, αλλά το SPD διατηρεί ήσυχο και καλύπτει αυτή τη συμπεριφορά.

Και προστασία του κλίματος: Ο υπουργός Altmaier πρέπει μόνο να πει: όχι τώρα, ο κλάδος θα μπορούσε να υποφέρει, ήδη η υπουργός κ. Schulze αποκαταστήσει: έτσι είναι εδώ μια κακή έκθεση.

Οι εργαζόμενοι στο Gelsenkirchen και οι κάτοικοι των μικρών πόλεων στο Sauerland έχουν διαφορετικές προσδοκίες από το πολιτικό προσωπικό. Αλλά δεν φλερτάρονται πλέον από το SPD, αλλά το κόμμα εξυπηρετεί την αστική τάξη. Ωστόσο, το CDU και το FDP είναι ήδη πολύ πιο αξιόπιστα εκεί. Και η κορεσμένη μπουρζουαζία, που θέλει μια αίσθηση καλής ατμόσφαιρας, αισθάνεται καλά φροντισμένη από το Πράσινο Κόμμα. Έτσι, το SPD δεν μπορεί να αντέξει τίποτα, αλλά λίγο ενοχλητικό, διαφορετικά το CDU διαλύει τον συνασπισμό αμέσως μετά τις επερχόμενες κρατικές εκλογές και κυβερνά με τους Πράσινους και το FDP. Ο Lindner έχει ήδη κολακεύσει τον Frau von der Leyen για να μπει στη θέση του. Και στις νέες εκλογές, το SPD, όπως το κόμμα της Ολλανδίας στη Γαλλία, θα εξαφανιζόταν σε ασήμαντο.

Ο Schröder και ο Fischer έχουν περιθωριοποιήσει την υποκλάση, απορρίπτοντάς την ως λαγόνες και αναβαθμίζουν τα γερμανικά κίτρινα σακάκια. Σε αντάλλαγμα, το ΕΕΠ έχει επιτρέψει να καταλαμβάνει κυβερνητικές θέσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι FDP και οι Πράσινοι, ωστόσο, θέλουν να κάνουν αυτή την επιχείρηση πιο αποτελεσματικά. Καθώς η ύφεση εξελίσσεται και ο αριθμός των αφερεγγυότητας και των μαζικών απολύσεων αυξάνεται, δεν υπάρχει ανάγκη να σταματήσει και το κυνήγι για την υποκλάση και τμήματα της μεσαίας τάξης θα αναβιώσει.

Για χρόνια, η πολιτική τάξη δεν παράγει τίποτα παρά την πολιτική διαφύλαξη της οικονομικής φρενίτιδας. η οικονομική ολιγαρχία το αναγνωρίζει με ευγνωμοσύνη. Το κοινό, ωστόσο, ξετυλίγεται με την εκρηκτική πανοραμική έκθεση στο Wagner Festival.