Πούτιν, Σρέντερ, Γαβριήλ και Ερντογάν

Συμμετέχουν σε μια σειρά;

Ο Πούτιν παίζει σε διαφορετικό πρωτάθλημα και έχει εξασφαλίσει επαρκή οφέλη κατά τη διάρκεια της βασιλείας του για να μην γίνει λόμπι όπως ο Schröder μετά την παραίτησή του. Η δουλειά του για τη νέα ρωσική ανώτερη μεσαία τάξη έχει ήδη αποδώσει. Το ταλέντο του Schröder δεν ήταν αρκετό για δύο πλήρεις θητείες. Η εντατικοποιημένη εκμετάλλευση της κατώτερης τάξης με τη βοήθεια των κοινωνικών νόμων δεν μπορούσε πλέον να παραβλεφθεί, παρά τη σοσιαλδημοκρατική συσκευασία («Ζήτηση και υποστήριξη»), το κόκκινο-πράσινο εξαντλήθηκε. Αντ 'αυτού, ο Μπρίνι-Σρέντερ τραγούδησε χριστουγεννιάτικα κάλαντα στο Κρεμλίνο με τον άψογο δημοκράτη και τα παιδιά μιας από τις συζύγους του. Ποιος θα έλεγε ότι ήταν κυνισμός;

Τώρα ο Gabriel προσπαθεί να κάνει τις συμφωνίες όπλων του με την Deutschland AG. Bundeswehr στην Αφρική και την Ασία, υπεράσπιση της Γερμανίας στο Hindu Kush, όλες οι καλύτερες σοσιαλδημοκρατικές παραδόσεις. Με την ενεργή βοήθεια του Σρέντερ, ο Γκάμπριελ έκανε την τελευταία προσπάθεια να σώσει το γραφείο του μέσω της συμφωνίας του Γιούσελ: γερμανικά άρματα ενάντια στους Σύρους Κούρδους και σιωπηλά χειροκροτήματα για την πολιτική κατάκτησης του Ερντογάν. Τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης εμπλέκονται σε αυτήν τη συμφωνία, όσο ο Γκάμπριελ γνωρίζει τον τύπο και την τηλεόραση. (Ο Ερντογάν έχει ήδη αφήσει αρκετά στην άκρη σε περίπτωση που πρέπει να ανατραπεί.)

Και τώρα ο Habermas βλέπει τον ηγετικό ρόλο της Γερμανίας σε κίνδυνο και κάνει εκστρατεία για τον Gabriel να παραμείνει στο αξίωμα. Τι είδους φιλοσοφία πρέπει να είναι που οδηγεί σε τέτοια αποτελέσματα; Όμως ήδη από το 1968 ο Habermas δεν ήθελε να αναγνωρίσει τη νέα εποχή και ενέκρινε ρητά την στέρηση της κατώτερης τάξης από τους νόμους του Schröder. Η πολιτική τάξη τον επαίνεσε ανάλογα. Το 1933 ένας συγκεκριμένος Martin Heidegger έκανε εκστρατεία για τη δόξα των νέων αρχών και έλαβε διάφορες διακρίσεις.